ശ്രീനാരായണഗുരു
''ഒരു പീഡയെറുമ്പിനും വരു-
ത്തരുതെന്നുള്ളനുകമ്പയും സദാ
കരുണാകര!നല്‍കുകുള്ളില്‍ നിന്‍
തിരുമെയ്‌ വിട്ടകലാതെ ചിന്തയും.''
* കരുണയുടെ ഇരിപ്പിടമായ ദൈവമേ, ഒരു ഉറുമ്പിനെപ്പോലും
വേദനിപ്പിക്കാതെയിരിക്കാനുള്ള അനുകമ്പയും എപ്പോഴും നിന്‍റെ
തിരുരൂപത്തെ വിട്ടകലാതെയിരിക്കാനുള്ള ചിന്തയും തന്ന്‌
അനുഗ്രഹിക്കേണമേ.
''അരുളാല്‍ വരുമിമ്പമന്‍പക-
ന്നൊരു നെഞ്ചാല്‍ വരുമല്ലല്ലൊക്കെയും
ഇരുളന്‍പിനെ മാറ്റുമല്ലലിന്‍
കരുവാകും കരുവാമിതേതിനും.''
ജീവിതത്തില്‍ അരുള്‍/സ്നേഹം നിറയുമ്പോള്‍ സന്തോഷം ഉണ്ടാകും.
അന്‍പില്ലാത്തവരുടെ ജീവിതത്തിലാണ് ദു:ഖമുണ്ടാകുന്നത്.അറിവി-
ല്ലായ്മയാകുന്ന ഇരുട്ടാണ്‌ മനുഷ്യഹൃദയങ്ങളില്‍ നിന്ന് അന്‍പിനെ ഇല്ലാ
താക്കുന്നത്. ഈ ഇരുട്ട് ദു;ഖത്തിന് കാരണമാകുന്നു.
'' അരുളന്‍പനുകമ്പ മൂന്നിനും
പൊരുളോന്നാണിതു ജീവതാരകം
'അരുളുള്ളവനാണു ജീവി' യെ-
ന്നുരുവിട്ടീടുകയീ നവാക്ഷരി.''
അരുള്‍, അന്‍പ്, അനുകമ്പ എന്നിവ സ്നേഹത്തിന്‍റെ വ്യത്യസ്തതലങ്ങ
ലാണ്.ഈശ്വരനില്‍ നിന്ന് നമ്മുക്ക് ലഭിക്കുന്ന സ്നേഹമാണ് അരുള്‍.
ഉള്ളില്‍ നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന സ്നേഹമാണ് അന്‍പ്.സഹജീവികളോ
ടുള്ള സ്നേഹമാണ് അനുകമ്പ.
ദൈവകാരുണ്യത്താല്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന നമ്മള്‍ സഹജീവിക-
ളോട് ജീവകാരുണ്യം കാണിക്കണം.ദൈവത്തിന് നമ്മളോടുള്ള
കാരുണ്യവും നമ്മുക്ക് സഹജീവികളോടുള്ള കാരുണ്യവും പരസ്‌പരം
ആശ്രിതമാണ് എന്ന് സാരം.
''അരുളില്ലയതെങ്കിലസ്ഥി തോല്‍-
സിര നാറുന്നൊരുടമ്പ് താനവന്‍;
മരുവില്‍ പ്രവഹിക്കുമംബുവ-
പ്പുരുഷന്‍ നിഷ്ഫലഗന്ധപുഷ്പമാം.''
സ്നേഹം, കരുണ, സഹാനുഭൂതി ഇവയില്ലാത്ത മനുഷ്യന്‍ നാറുന്ന
ജഡശരീരത്തിന് തുല്യമാണ്.ശരീരത്തില്‍ ചൈതന്യം നിറയ്ക്കുന്ന
ത് സത് വികാരങ്ങളാണ്.ഇവയൊന്നുമില്ലാത്ത മനുഷ്യജീവിതം
മരുപ്രദേശത്തെ ജലം പോലെയാണ്.പുഷ്പ്പിക്കുകയോ ഫലം തരുക-
യോ ചെയ്യാത്ത വ്യക്ഷത്തെ പോലെയാണ്.
വിശകലനം
*ദൈവത്തിനപ്പുറം അനുകമ്പയെയാണ് മുഖ്യസ്ഥാനത്ത് പ്രതിഷ്‌ഠിക്കുന്നത്.
*എല്ലാമനുഷ്യരിലും കുടികൊള്ളുന്ന സഹജീവി സ്നേഹത്തെ ഈശ്വരന്‍റെ
സ്ഥാനത്തേക്കുയര്‍ത്തുന്നു.
*മറ്റൊരാളുടെ ദു:ഖത്തില്‍ പങ്കുചേരുകയല്ല ആ ദു:ഖം തന്‍റെതാണ് എന്ന
തിരിച്ചറിവാണ് അനുകമ്പ.
No comments:
Post a Comment